گور دسته‌جمعی سربازان رومی زیر زمین فوتبال در وین: راز یک نبرد خونین فاش شد!
گور دسته‌جمعی سربازان رومی زیر زمین فوتبال وین: راز یک نبرد خونین فاش شد!
در پاییز سال ۲۰۲۴، وقتی کارگران ساختمانی در منطقه Simmering وین مشغول بازسازی یک زمین فوتبال بودند، با صحنه‌ای روبه‌رو شدند که انگار از دل تاریخ بیرون جهیده بود: تلی از استخوان‌های درهم‌تنیده که بعداً معلوم شد متعلق به بیش از ۱۵۰ سرباز رومی است! به گزارش رصد 100 به نقل از allthatsinteresting، این کشف حیرت‌انگیز داستان یک نبرد فاجعه‌بار از قرن اول میلادی را روایت می‌کند؛ نبردی که احتمالاً بین رومی‌ها و قبایل ژرمنی درگرفته و حالا اولین شواهد فیزیکی از درگیری در این منطقه را به ما نشان می‌دهد. از جمجمه‌های شکسته با زخم‌های عمیق گرفته تا خنجری زنگ‌زده که زمان را فریاد می‌زند، این گور دسته‌جمعی مثل یک ماشین زمان مارا به دل امپراتوری روم می‌برد!
کشف قرن: استخوان‌هایی که حرف می‌زنند
تصور کنید بیل مکانیکی وسط زمین فوتبال به چیزی سخت برخورد می‌کند و ناگهان اسکلت‌هایی بیرون می‌ریزند که انگار همین دیروز در میدان جنگ افتاده‌اند! باستان‌شناسان موزه وین که ماه‌ها روی این کشف مطالعه کردند، تأیید کردند که این گور متعلق به حدود سال‌های ۸۰ تا ۱۳۰ میلادی است. حداقل ۱۲۹ اسکلت کامل پیدا شده، ولی استخوان‌های پراکنده نشان می‌دهد تعداد کشته‌ها به ۱۵۰ نفر یا بیشتر می‌رسد. این اولین بار است که در اروپای مرکزی چنین گور دسته‌جمعی از جنگجویان رومی پیدا می‌شود؛ چیزی که میشائلا بایندر، سرپرست کاوش، آن را «بی‌سابقه در تاریخ روم» می‌نامد. چرا؟ چون رومی‌ها معمولاً تا قرن سوم میلادی مرده‌هایشان را می‌سوزاندند و دفن نمی‌کردند!
هر اسکلت داستانی از مرگ خشن دارد: زخم‌های عمیق شمشیر روی سر، ضربات نیزه به تن و حتی کمربندهای آهنی که از راه دور شلیک شده‌اند. این جنازه ها حاصل یک میدان نبرد واقعی بودند! همه کشته‌ها مردانی ۲۰ تا ۳۰ ساله و سالم بودند، انگار بهترین جنگجویانشان را به خط مقدم فرستاده بودند. گودالی که این اجساد را در خود جا داده، نشان می‌دهد دفن با عجله و بی‌نظم انجام شده؛ شاید بازمانده‌ها از ترس حمله بعدی فرصت مرتب کردن اجساد را نداشتند.
سرنخ‌هایی از دل خاک: رومی یا ژرمنی؟
حالا چه چیزی این مردان را رومی کرده؟ باستان‌شناسان با پیدا کردن میخ‌های کفش‌های نظامی رومی (caligae)، تکه‌های زره، محافظ گونه کلاه‌خود و یک خنجر زنگ‌زده که فقط بین اواسط قرن اول تا اوایل قرن دوم استفاده می‌شد، مطمئن شدند که حداقل یکی از این جنگجویان رومی بوده است. آزمایش کربن-۱۴ هم تاریخ را تأیید کرد: بین ۸۰ تا ۱۳۰ میلادی. اما بقیه؟ حدس غالب این است که این گور به «جنگ‌های دانوب» امپراتور دومیتیان (۸۶ تا ۹۶ میلادی) مربوط باشد، زمانی که رومی‌ها با قبایل ژرمنی درگیر شدند. کریستینا آدلر-ولفل، رئیس باستان‌شناسی شهر وین، می‌گوید: «اینجا واقعاً میدان جنگ بوده است!»
تحلیل DNA و ایزوتوپ استرانسیوم در راه است تا بگوید این مردان از کجا آمده بودند و برای چه کسی می‌جنگیدند. آیا همه رومی بودند یا ژرمنی‌هایی هم بینشان بود؟ این گور نه‌تنها از نبردی گمشده خبر می‌دهد، بلکه می‌تواند ریشه‌های وین مدرن را هم روشن کند؛ جایی که زمانی Vindobona، یک پایگاه نظامی رومی بود و از دل این درگیری‌ها به شهری بزرگ تبدیل شد.
از زمین فوتبال تا تاریخ جهان
این کشف فقط یک گور نیست؛ یک پنجره به گذشته‌ای پرآشوب است! وقتی کارگران بیلشان را زمین گذاشتند، نمی‌دانستند که دارند تاریخ وین را زیر و رو می‌کنند. این سربازان جوان که با ضربات شمشیر و نیزه جان باختند، حالا بعد از ۲۰۰۰ سال صدایشان شنیده می‌شود. از زخم‌های وحشتناک روی جمجمه‌ها تا میخ‌های کفش‌هایی که روزی در میدان جنگ قدم می‌زدند، هر تکه از این گور مثل یک پازل است که داستان بزرگ‌تری را می‌سازد. آیا این نبرد همان چیزی بود که Vindobona را از یک پایگاه کوچک به قلب امپراتوری رساند؟
تحقیقات هنوز ادامه دارد و هر روز ممکن است راز جدیدی از خاک بیرون بکشد. این گور دسته‌جمعی نه‌تنها تاریخ روم را زیر سؤال می‌برد، بلکه ما را به فکر می‌اندازد: چه داستان‌های دیگری زیر پایمان دفن شده‌اند؟ شاید دفعه بعد که توی زمین فوتبال قدم زدید، یاد این سربازان بیفتید که روزی برای زندگی‌شان جنگیدند و حالا زیر همان خاک آرام گرفته‌اند!
