آیا شکسپیر ثروتمند بود؟ در مورد ثروت نمایشنامه‌نویس معروف چه می‌دانیم؟
ویلیام شکسپیر، که به‌عنوان بزرگ‌ترین نمایشنامه‌نویس تاریخ شناخته می‌شود، نه تنها با آثار ادبی خود بلکه با موفقیت‌های مالی‌اش نیز شهرت دارد. او که از خانواده‌ای با وضعیت متوسط در استراتفورد انگلستان برخاسته بود، توانست با فعالیت‌هایش به‌عنوان بازیگر، نمایشنامه‌نویس و شریک تجاری تئاتر به ثروتی قابل‌توجه دست یابد. این مقاله به بررسی چگونگی کسب ثروت شکسپیر، منابع درآمدی او و سبک زندگی‌اش می‌پردازد.
به گزارش رصد 100 به نقل از Biography.com، شکسپیر با وجود ریشه‌های فروتنانه، به لطف استعداد و هوش تجاری خود، زندگی مرفهی داشت. او با سرمایه‌گذاری در املاک، مشارکت در تئاتر معروف گلوب و فروش آثارش، به یکی از ثروتمندان شهر خود تبدیل شد.
زندگی اولیه و پیشینه خانوادگی
ویلیام شکسپیر در آوریل 1564 در استراتفورد آپون آوون، شهری در 100 مایلی لندن، به دنیا آمد. او بزرگ‌ترین فرزند بازمانده جان شکسپیر، دستکش‌ساز و تاجر چرم، و مری آردن، وارث زمین‌های محلی بود. جان شکسپیر موقعیت‌های رسمی مانند عضویت در شورای شهر و سمت شهردار را بر عهده داشت، اما در اواخر دهه 1570، زمانی که ویلیام نوجوان بود، وضعیت مالی خانواده رو به افول گذاشت.
با وجود مشکلات مالی، شکسپیر احتمالاً در مدرسه رایگان کینگز نیو در استراتفورد تحصیل کرد، جایی که خواندن، نوشتن و آثار کلاسیک لاتین را آموخت. اگرچه تحصیلات او در سن 14 یا 15 سالگی به پایان رسید و به دانشگاه نرفت، اما دانش او از ادبیات کلاسیک و مهارت‌هایش در نویسندگی بعدها در آثارش نمایان شد.
شروع فعالیت حرفه‌ای و منابع درآمدی
شکسپیر در اواخر دهه 1580 به لندن نقل‌مکان کرد و فعالیت خود را به‌عنوان بازیگر و نمایشنامه‌نویس آغاز کرد. او به گروه تئاتر لرد چمبرلینز من پیوست و به‌زودی به نمایشنامه‌نویس اصلی این گروه تبدیل شد. موفقیت او در تئاتر لندن، همراه با فعالیت‌هایش به‌عنوان بازیگر و شریک تجاری، پایه‌های ثروت شکسپیر را بنا نهاد.
او علاوه بر نمایشنامه‌نویسی، در انتشار آثارش نیز فعال بود. نمایشنامه‌هایی مانند «تایتوس آندروونیکوس» و «هنری ششم، بخش دوم» در سال 1594 به‌صورت کتابچه‌های کوارتو منتشر شدند. این آثار به‌عنوان ادبیات عامه‌پسند فروخته می‌شدند و درآمد قابل‌توجهی برای او به همراه داشتند. تا پایان سال 1597، شکسپیر حدود 16 نمایشنامه از 37 اثر خود را نوشته بود و ثروتی جمع‌آوری کرده بود که به او امکان خرید یکی از بزرگ‌ترین خانه‌های استراتفورد، به نام نیو پلیس، را داد.
سرمایه‌گذاری در املاک و تئاتر
یکی از عوامل کلیدی در افزایش ثروت شکسپیر، سرمایه‌گذاری‌های هوشمندانه او در املاک و تئاتر بود. در سال 1597، او نیو پلیس را خرید، که نشان‌دهنده وضعیت مالی رو به رشد او بود. در سال 1599، شکسپیر و شرکایش تئاتر گلوب را در ساحل جنوبی رودخانه تیمز ساختند. او به‌عنوان یکی از سهام‌داران این تئاتر، از سود اجراها بهره‌مند شد.
در سال 1605، شکسپیر سرمایه‌گذاری دیگری انجام داد و سهمی از عوارض کلیسایی در استراتفورد خرید. همچنین در سال 1602، 107 هکتار زمین در استراتفورد خریداری کرد. این سرمایه‌گذاری‌ها نشان‌دهنده هوش تجاری او و توانایی‌اش در تبدیل درآمد تئاتر به دارایی‌های بلندمدت بود.
سبک زندگی و رفت‌وآمد بین لندن و استراتفورد
با وجود حرفه پرمشغله‌اش در لندن، شکسپیر ارتباط نزدیکی با زادگاهش حفظ کرد. سفر بین استراتفورد و لندن، که چهار روز با اسب طول می‌کشید، نشان می‌دهد که او زمان خود را بین این دو مکان تقسیم می‌کرد. برخی کارشناسان، مانند پروفسور استنلی ولز، معتقدند که شکسپیر بیشتر از آنچه قبلاً تصور می‌شد در استراتفورد حضور داشت و تنها برای کار به لندن سفر می‌کرد.
شواهد باستان‌شناسی اخیر از سایت نیو پلیس نشان می‌دهد که شکسپیر در لندن تنها به‌صورت موقت اقامت داشت، که این موضوع فرضیه زندگی دوگانه او به‌عنوان یک «مسافر ادبی» را تقویت می‌کند. این سبک زندگی به او اجازه می‌داد تا هم از فرصت‌های حرفه‌ای لندن بهره‌مند شود و هم زندگی خانوادگی خود را در استراتفورد حفظ کند.
شبهات درباره نویسندگی شکسپیر
حدود 150 سال پس از مرگ شکسپیر در سال 1616، برخی شروع به پرداختن این موضوع کردند که آیا او واقعاً نویسنده آثار منسوب به خود بوده است. منتقدان به پیشینه متوسط و فقدان تحصیلات دانشگاهی او اشاره می‌کردند و افرادی مانند ادوارد دو ور، کریستوفر مارلو و فرانسیس بیکن را به‌عنوان نویسندگان احتمالی پیشنهاد می‌دادند. با این حال، اکثر محققان شکسپیر معتقدند که او خود نویسنده آثارش بود و تحصیلات مدرسه‌ای او در کنار تجربه تئاتری‌اش برای خلق این شاهکارها کافی بوده است.
انجمن آکسفورد شکسپیر، که در سال 1957 تأسیس شد، استدلال می‌کند که ادوارد دو ور، کنت آکسفورد، به دلیل دانش اشرافی و تحصیلاتش، نویسنده واقعی بوده است. اما اکثریت قریب به اتفاق محققان این نظریه را رد می‌کنند و به شباهت‌های زندگی دیگر نمایشنامه‌نویسان آن دوره با شکسپیر اشاره می‌کنند که از پیشینه‌های مشابهی برخاسته بودند.
میراث مالی و وصیت‌نامه
شکسپیر در سال 1611 به استراتفورد بازنشسته شد و تا زمان مرگش در سال 1616 زندگی راحتی داشت. در وصیت‌نامه‌اش، بیشتر اموالش را به دختر بزرگش، سوزانا، واگذار کرد. او به همسرش، آن هاتاوی، «دومین تختخواب» خود را اهدا کرد، که برخی آن را نشانه‌ای از روابط سرد بین آن‌ها دانستند. با این حال، محققان معتقدند که «دومین تختخواب» احتمالاً تخت زناشویی بوده و این اقدام نشانه‌ای از احترام بوده است.
شکسپیر همچنین بخشی از اموالش را به دیگر اعضای خانواده و بازیگران گروه تئاترش واگذار کرد، که نشان‌دهنده روابط نزدیک او با همکارانش بود. ثروت او، که از تئاتر، انتشار آثار و سرمایه‌گذاری در املاک به دست آمده بود، تضمین کرد که خانواده‌اش پس از مرگ او در آسایش زندگی کنند.
چگونه شکسپیر ثروتمند شد؟
ثروت شکسپیر نتیجه ترکیبی از استعداد ادبی و هوش تجاری بود. او از چندین منبع درآمد داشت:
- بازیگری و نمایشنامه‌نویسی: شکسپیر به‌عنوان بازیگر و نویسنده اصلی گروه لرد چمبرلینز من، درآمد قابل‌توجهی کسب کرد.
- سهام‌داری در تئاتر: مشارکت او در تئاتر گلوب و بعداً تئاتر بلک‌فریرز، سودهای کلانی به همراه داشت.
- انتشار آثار: فروش نمایشنامه‌ها و اشعار، مانند «ونوس و آدونیس»، به‌عنوان ادبیات عامه‌پسند، درآمد اضافی ایجاد کرد.
- سرمایه‌گذاری در املاک: خرید املاک در استراتفورد و لندن، از جمله نیو پلیس و زمین‌های کشاورزی، ثروت او را تثبیت کرد.
این منابع درآمدی، همراه با مدیریت مالی هوشمندانه، شکسپیر را به یکی از مرفه‌ترین افراد شهرش تبدیل کرد.
تأثیر ثروت شکسپیر بر میراث او
ثروت شکسپیر نه تنها به او امکان زندگی مرفه داد، بلکه به حفظ و انتشار آثارش پس از مرگش کمک کرد. اولین مجموعه آثار او، معروف به فولیو اول، در سال 1623 منتشر شد و شامل پرتره‌ای معتبر از او بود. این مجموعه، که توسط همکارانش جمع‌آوری شد، تضمین کرد که نمایشنامه‌هایش برای نسل‌های آینده حفظ شوند.
موفقیت مالی شکسپیر همچنین به او اجازه داد تا تأثیر فرهنگی ماندگاری ایجاد کند. تئاتر گلوب، که او در ساخت آن نقش داشت، به یکی از نمادهای تئاتر الیزابتی تبدیل شد و آثارش همچنان در سراسر جهان اجرا و مطالعه می‌شوند.
نتیجه‌گیری
ویلیام شکسپیر از یک پسر ساده در استراتفورد به یکی از ثروتمندترین و تأثیرگذارترین چهره‌های ادبی تاریخ تبدیل شد. ثروت شکسپیر نتیجه ترکیبی از استعداد بی‌نظیر او در نمایشنامه‌نویسی، فعالیت‌هایش به‌عنوان بازیگر و شریک تئاتر، و سرمایه‌گذاری‌های هوشمندانه در املاک بود. این موفقیت مالی به او امکان داد تا زندگی مرفهی داشته باشد و میراث ادبی‌اش را برای قرن‌ها حفظ کند.
داستان شکسپیر نشان می‌دهد که چگونه استعداد، پشتکار و هوش تجاری می‌توانند حتی از پیشینه‌ای متوسط به موفقیت‌های بزرگ منجر شوند. اگر به تاریخ ادبیات یا زندگی این شاعر بزرگ علاقه‌مند هستید، مطالعه آثار او و بازدید از استراتفورد آپون آوون می‌تواند تجربه‌ای الهام‌بخش باشد. آیا شما هم تحت تأثیر داستان زندگی و ثروت شکسپیر قرار گرفته‌اید؟ نظرات خود را با ما به اشتراک بگذارید!
